در اين زمينه، رئیس ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت کشور با انتقاد از برخي فرافکنی ها در مورد اعتبارات اختصاص یافته به متروی تهران طی روزهای گذشته، گفت: در پنج سالی که از فعالیت دولتهای نهم و دهم سپری شده، بیش از پنج برابر سال های پیش از1384 (15 سال متوالی) به متروي تهران اعتبار تعلق گرفته است، اما باز هم آقایان از بی مهری دولت به خود سخن می گویند.
محمد رویانیان ادامه داد: این ادعا که دولت سهم قانونی خود را از اعتبارات مترو تهران کامل و در موعد تعیین شده پرداخت نمی کند، در حالی به صورت مداوم از سوی برخی تکرار می شود که آمار و ارقام مستند حکایت دیگری از وجوه و اعتبارات تخصیص یافته به مترو دارد.
وی گفت: متوسط ساخت خطوط مترو در 15 سالهي قبل از دولت آقای احمدینژاد 2،6 کیلومتر بود که این رقم در پنج سال گذشته به 7،3 کیلومتر رسیده است. همچنین متوسط ساخت ایستگاه مترو در قبل از دولت نهم و دهم، دو ایستگاه بوده که این رقم در پنج سال گذشته به پنج ایستگاه افزایش یافته است.
رویانیان خاطرنشان کرد: متوسط تأمین واگن مترو در 15 سالهي 68 تا 83، چهارده واگن بود که این رقم در دولت آقای احمدینژاد به 60 واگن افزایش یافته است.
رئیس ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت کشور در بخش ديگري از اظهارات خود به اين ادعا پاسخ داد كه برخي مرتبا تكرار ميكنند "دولت موظف به تامین و پرداخت 50 درصد اعتبارات مترو است."
وي با يادآوري مفاد قانون حمایت ازسامانه های ریلی شهری و حومه و استنادهاي نادرستی که عده ای به آن می کنند، اضافه کرد: بر اساس ماده 5 این قانون که مصوب سال 1385 است، دولت می تواند حداکثر تا 50 درصد اعتبارات سالانه مورد نیاز مترو آن هم با اولویت خرید واگن و تجهیزات را تامین کند، بنا بر این برخلاف آنچه گفته می شود دولت الزامی به پرداخت 50 درصد اعتبارات لازم ندارد. این در حالی است که مرتبا تکرار می شود دولت موظف به تامین و پرداخت 50 درصد اعتبارات مترو است. دوستانی که بر این طبل نادرست می کوبند آیا از مفاد صریح قانون بی اطلاعند؟ آیا نمی دانند که به فرض پرداخت 10 درصد اعتبارات از سوی دولت، این شهرداری است که ملزم به پرداخت 90 درصد مابقی است و هیچگونه ادعایی نمی تواند داشته باشد.
رویانیان خاطر نشان کرد: همه ساله در آستانه تصویب بوجه سالیانه، هیاهوی متروی تهران در مجلس آغاز می شود تا به گمان خود بر روی تصمیم نماینگان ملت تاثیر گذاشته تا بوجه مترو را به شهرداری بدهند.
وی افزود: نکته مهمتری که همواره مورد بی توجهی قرار می گیرد، این است که اعتبارات تامین شده از سوی دولت باید با اولویت صرف خرید ناوگان و تجهیزات شود، نه اینکه برای تامین مخارج حفر تونل و ریل گذاری هزینه شود و با اتمام اعتبارات هم در افتتاح های نمایشی و زودهنگام دولت را برای تامین اعتبارات فراقانونی خرید واگن تحت فشار بگذارند.
رویانیان با يادآوري اضافه شدن 123 واگن در قالب 16 قطار در سال 89 به ناوگان مترو، گفت: برای من جای تعجب، تأسف و تأمل است که برخی چگونه چشمان خود را بر گزارش های مستند و مستدلی که از تلاش ها و پیشرفت های دولت در راستای نهایی شدن فاینانس 3700 میلیارد تومانی برای تکمیل خطوط 3، 4، 6 و 7 مترو در سال جاری انجام گرفته، می بندند و تنها به یک هزار میلیارد تومانی حساب ذخیره ارزی اشاره می کنند.
وی ادامه داد: در این شرایط که برخی حتی ابایی از این ندارند که با اعلام اعداد و ارقامی نجومی و فرضی از قیمت بلیت مترو در آینده، آرامش فکری مردمشان را به چالش بکشند، آیا نباید انتظار داشت که تأخیر در برنامه حرکت قطارها، ناشی از کشاندن مشکلات داخلی و مدیریتی مترو به مردم و جامعه باشد و آیا این توهین به مردم نیست که به عنوان یک ابزار از آنها استفاده شود.
وی ادامه داد: دولت به هیچ عنوان اجازه نخواهد داد تا مترو چنین ارقام فرضی را که خودساخته است، از مردم مطالبه کند.
رویانیان در پایان و با اشاره به ضرورت پایان این رویه گفت: صراحتا اعلام می کنم که شرکت حمل و نقل ریلی از طرف دولت این آمادگی را به صورت کامل دارد که با هدف دفاع از حقوق مردم و حفظ آرامش و آسایش آنان، با قیمتی کمتر از 400 تومان برای هر بلیت که سهم مردم از آن كمتر از 150 تومان خواهد بود، تمام فعالیت های مترو اعم از اقدامات زیربنایی، توسعه ناوگان و خطوط و فعالیت های جاری و بهره برداری را برعهده بگیرد و برای همیشه به پنج سال جوسازی و فرافکنی سیاسی برخی افراد پایان دهد.
از سوي ديگر بر اساس اسناد موجود، مجموع كل احداث خطوط بهرهبرداري شده در دوره قبل از سال 1384 برابر 79 كيلومتر است كه از اين مقدار، 40 كيلومتر آن مربوط به خط حومهاي تهران- كرج است كه به صورت همسطح احداث شده و هزينه و مدت زمان احداث آن با خطوط درون شهري كه به صورت زيرزميني و در مدت زمان بسيار طولانيتري احداث ميشوند، قابل مقايسه نيست. بنابراين، كل كيلومتر بهرهبرداري شده درون شهري تا قبل از سال 84، بيش از 39 كيلومتر نبوده است اما در طول پنج سال اخير، 44 كيلومتر درون شهري و دو كيلومتر حومهاي تهران كرج به بهرهبرداري رسيده كه اين يعني متوسط ساخت خطوط مترو از 2،6 كيلومتر در قبل از دولت نهم به 7،3 در زمان حاضر رسيده است.
منبع: رجانيوز
***
نكته قابل تأمل اين است كه چرا مسئلهاي كه مستقيماً به مردم برميگردد را آقايان وارد بازيهاي سياسي و جناحي مينمايند كه دود آن به چشم مردم خواهد رفت. هر از چندگاهي است كه شهرداري محترم با آن همه درآمد و هزينههاي بيحساب و كتاب و پيمانكاريهاي واسطهاي و باندبازي و رانتخواري و ... دَم از كاهش اعتبارات بودجهاي مترو كه دولت بايد پرداخت نمايد ميزند. اين در حالي است كه بارها و بارها دولت محترم بيان نمودند كه پروژه احداث و راهاندازي مترو را به دولت واگذار كنيد، ولي هيچ پاسخ مثبتي دريافت ننمود. به نظر ميرسد درآمدي كه از طريق اين ناوگان حمل و نقل عمومي در تهران آيد ميشود، چيزي نيست كه شهرداري محترم و عوامل پروژه مترو از آن بگذرند!!!. نكته قابل تأمل ديگر اينكه ايران كه فقط تهران نيست كه درست در زمان تصويب لايحه بودجه در مجلس، هياهوي افزايش بودجه مترو را مطرح ميكنند.درست است كه تهران با آن جمعيت بالا و معضلات ترافيكي در اولويت ناوگان عمومي قرار دارد اما بسياري از كلان شهرهاي ديگر نيز با همين مشكل روبرو هستند از جمله آن ميتوان به اصفهان، تبريز، شيراز و... اشاره كرد. اينكه متروي شهرستان!!! مشهد بعد از چندين سال راهاندازي و افتتاح گرديد خود گوياي اين تبعيض اعتباراتي بين شهرستان و تهران بوده كه البته در دولت نهم و دهم اين به حداقل و يا شايد به صفر رسيده است. اميد است آقايان حق و حقوق شهروندان را در اولويت قرار دهند، مهم كاري است كه براي مردم انجام ميشود، حالا فرقي نميكند كه اين بودجه شهرداري است يا دولت محترم. اصلاً سؤال اين است كه آيا آن مقداري كه دولت براي مترو تهران اختصاص داده كامل و صحيح صرف مترو شده يا اينكه...!!!
نظرات شما عزیزان: